پادشاه تائجو (146-53 میلادی)، ششمین امپراطور گوگوریو ، شمالی ترین در میان سه
امپراطوری کره، بود. در بعضی از مواقع از او با نام پادشاه تائجو بزرگ نام برده شده
است. او پس از قتل پادشاه موبون به سلطنت رسید. در دوران حکومت پادشاه تائجو، بر
قلمرو گوگوریو افزوده شد و او یک حکومت مرکزی در امپراطوری ایجاد کرد. دوران حکومت
93 ساله او به نظر می رسد، دومین حکومت طولانی (از نظر مدت فرمانروایی) در میان
پادشاهان جهان است.

سابقه

تائجو، نوه دومین فرمانروای گوگوریو، پادشاه یوری ، بود. او پسر "Jaesa" ، رئیس
خاندان “Go” از دودمان “Kyeru”، یکی از 5 خانواده قدرتمند در دربار سلطنتی، و مادر
او اهل بویو بود.
گرچه، موبان منفور، پسرش را بعنوان ولیعهد معرفی کرده بود، بعد از مرگ او در سال 53
میلادی، دربار گوگوریو "Jaesa" را بعنوان پادشاه بعدی کاندید کردن. گفته شده به
خاطر سن بالا، "Jaesa" پیشنهاد آنها را رد کرد، و پسر هفت ساله او "Gung"، پادشاه
شد. ملکه بیوه به عنوان نایب السلطنه شاه جوان فعالیت نمود.

توسعه و تمرکز

پادشاه تائجو درطی اولين سال حکومتش، امپراطوری را با تبديل کردن 5 قبيله به 5
ايالت که توسط يک حکمران، که از ميان يکی از قبايل انتخاب می شد و تحت نظارت مستقيم
پادشاه بود و بر آنها حکومت می کرد، متمرکز کرد. بدين وسيله او اساس کنترل و نظارت
خانواده سلطنتی بر کليه امور نظامی، اقتصادی و سياسی را بنا نهاد.
پادشاه تائجو در سال 56 ميلادی ايالتهای شرقی اوکجه، 68 ميلادی "Galsa" و 72 ميلادی
"Jona" را تصرف کرد. او جهت انجام امور حکومتی در مرکز، افرادی
را از تمام کشور جذب نمود و برای قدرتمند کردن نظارت خانواده سلطنتی در سرتاسر کشور
مسافرت کرد.
او چندين بار با سلسله هان چين جنگيد و تجارت بين لی لانگ و هان را قطع نمود. در
سال 55 ميلادی، او دستور ساخت يک قلعه نظامی را در ناحيه "Liaodong" را صادر کرد.
پادشاه تائجو در سالهای 105، 111 و 118 ميلادی به مناطق مرزی چين حمله کرد. در سال
122 ميلادی، او با اتحاديه ماهان، در مرکز کره، و قبيله همسايه، Yemaek ، جهت حمله
به "Liaodong" پيمان بست. پادشاه تائجو با مهارت کشور گوگوريو را توسعه داد، او در
سال 146 ميلادی اقدام به يک حمله بزرگ ديگر کرد.

مرگ

در 94امين سال حکومت پادشاه تائجو، برادر جوانتر تائجو،"Suseong"، به سلطنت رسيد و
پادشاه چادائه گرديد. گرچه مطالب بيشتری در سامگوک ساگی يافت نشده،اما بر اساس
سامگوک يوسا، چادائه طولی نکشيد که توسط 2 پسر تائجو کشته شد.فرمانروای بعدی،
پادشاه سیندائه، برادر جوانتر و ناتنی تائجو و چادائه، در سال 165 ميلادی 2 برادرش
را به قتل رساند.
بر طبق سامگوک ساگی و سامگوک يوسا، تائجو در سن 119 سالگی فوت کرد. بعد از 93 سال
فرمانروايی، از او به عنوان پادشاهی که طولانی ترين طول عمر و حکومت را در تاريخ
کره کرده، ياد میشود