مضاف و مضاف الیه

مضاف با واژه ی의 به مضاف الیه متصل می شوند و قاعده ی آن مخالف فارسی و هم ارز انگلیسی هست یعنی اول مضاف الیه بعد 의 و بعد مضاف.

برای مثال:

مادربزرگ :   hal muni 할머니

خانه:  chip 집

خانه ی مادر بزرگ :  halmuni ee chip할머니의 집

ضمایر ملکی:

-من: 저의 ( 제) , 나의 (내) 

  나의 na ee=내 neh

저의 chu ee =제che

- تو:  너의nu ee =네 ne

نکته: 네 در کره ای معمولا ni تلفظ می گردد

-ما:  oori우리 و یا oori ee 우리의

- آنها : 그들의 keu deul ee

برای مثال:

خانه ی ما = 우리의 집 ,우리 집 که معمولا 우리 집 متداول تر است

خانه ی من: 내 집 /나의 집/ 저의 집 /제 집  که معمولا  제 집 ,내집 متداول تر است

خانه ی تو: 너의 집 ,네 집 که معمولا 네 집 متداول تر است

ضمایر با نشان فاعلی نکره:

나 /저/너 ضمایر اول شخص و دوم شخص نیز با نشان فاعلی نکره یعنی 이/가 می آیند اما وقتی می خواهند به نشان فاعلی نکره اضافه شوند ضمایر ملکی انها به نشان فاعلی نکره  اضافه می شود.

네가 niga=너는

내가  neh ga=나는

제가 che ga=저는